PROSLAVA DANA ĆIRILA I METODIJA
Ovaj praznik se svečano slavi, pod jednim ili drugim nazivom, u svim slovenskim zemljama, osim Poljske i Slovenije
(ilustracija, Obležavajući ove godine 24. maj, Dan slovenske pismenosti i kulture, Udruženje književnika Srbije se priključilo svečanom polaganju venaca kod spomenika Ćirila i Metodija, na Zvezdari, u Beogradu. Vence su položili i visoki predstavnici diplomatskog kora: ambasador EU u Srbiji, kao i njihove ekselencije, ambasadori Bugarske, Češke, Ukrajine i Severne Makedonije i predstavnici ambasada Slovenije i Slovačke. Prisustvovali su i predstavnici Udruženja književnika Slovačke i Udruženja književnika Crne Gore, predstavnici Gradske opštine Zvezdara i predstavnici više različitih kulturnih udruženja iz zemalja u kojima su Ćirilo i Metodije uspostavili korene sveslovenskoj pismenosti)
Gotovo nezapaženo u našoj javnosti prekjuče je obeležen Dan Ćirila i Metodija ili Dan slovenske kulture (24. maj). koji je 2019. u Srbiji proglašen nacionalnim praznikom. Njih dvojica su proglašeni za svece zbog svojeg verskog i kulturnog misionarstva u slovenskom svetu.
Ovaj praznik se svečano slavi pod jednim ili drugim nazivom, u jednom ili drugom obliku u svim slovenskim zemljama, osim Poljske i Slovenije. U Bugarskoj je to službeni praznik.
U Hrvatskoj se slavi od 2019. pod nazivom - Dan hrvatske glagoljice i glagoljaštva.
Od 1990, posle dubokih promena u srednjoj i Istočnoj Evropi, papa tradicionalno prima svakog 24. maja službenu delegaciju iz Bugarske u znak zahvalnosti Kuriji za delo prosvetitelja Ćirila i Metodija, koji su uveli pismenost u većinu slovenskih naroda.
Svoju hirišćansku misiju na severu i zapadu slovenskog sveta ova dvojica prosvetitelja započeli su u Moravskoj, istočnoj pokrajini današnje Češke, odakle su je nastavili u drugim zemljama.
Kako su istraživači utvrdili, njih dvojica su, u stvari, poreklom Grci iz Soluna, koji su u detinjstvu živeli u susedstvu sa tamošnjim, tj Južnim Slovenima i naučili jezik kojim su oni govorili. Upravo to znanje jezika kojim su tada govorili Sloveni, a koji je bio mnogo jedinstveniji nego što su to danas slovenski jezici, pomoglo im je da prevedu hrišćanske knjige i molitve na taj danas nazivani staroslovenski jezik i da onda krenu u širenje hrišćanstva u među Zapadnim i Severnim Slovenima.
